شهيد سيد غفور هزاوه اى در سال 1345 در خانوادهاى مذهبى در شهرستان اردبيل چشم به جهان گشود. با تفأل به قرآن او را غفور نام نهادند و از همان كودكى تحت تربيت پدر بزرگوارش قرار گرفت. دوران ابتدايى تحصيل خود را با موفقيت پشت سر گذاشت و چون در سال هاى قبل از پيروزى انقلاب سن و سالى نداشت، چندان در متن حوادث قرار نگرفت. از نظر اخلاقى بسيار كم حرف بود و به مادرش بسيار عشق مى ورزيد.
پدر شهيد نقل مى كند كه براى اينكه شهيد را امتحان كنم به او گفتم كه بايد به صحرا بروى و در مزرعه كار كنى و او بدون چون و چرا پذيرفت. روز ديگر گفتم: يك گونى زغال خريده ام و در بازار است، دوست دارم به دوش بگيرى و در حالى كه پا برهنه هستى به بازار بروى، و او گفت اطاعت مى كنم و رفت. مقدار زيادى دنبالش رفتم، بعد صدايش كردم و گفتم: نمى خواهد بروى من فقط مىخواستم تو را از منيّت خالى كنم تا غرور تو را نگيرد.
رفتن به جبهه را يك تكليف مى دانست و معتقد بود كه فقط بايد رضاى خدا را در نظر گرفت وحتى شكست و پيروزى مهم نيست و نبايد جبهه ها را خالى گذاشت. در همان سال ها بود كه در كنكور سراسرى شركت كرد و در رشته تاريخ دانشگاه فردوسى مشهد پذيرفته شد.
شهيد سيد غفور هزاوه اى در تاريخ 65/10/21 در عمليات کربلای 5 ، منطقه شلمچه و در سن 20 سالگى بر اثر اصابت تركش به فك و گردن و در حالى كه سر مباركش از بدنش جدا شده بود، به آرزوى ديرينه خود كه شهادت بود رسيد.
|
نام پدر : سيدعلي اكبر مقطع تحصيلي : كارشناسي رشته تحصيلي : تاريخ محل تولد : اردبيل تاريخ تولد : 1345/02/15 تاريخ شهادت : 1365/10/21 مكان شهادت : شلمچه - عمليات كربلاي 5 |
