شهید سید حسن مداح حسینی

alamolhoda-200x267-pixel

شهيد سيد حسن مداح حسينى در سال 1332 در روستاى احمد آباد نيشابور متولد شد. در چهار سالگى به همراه خانواده به شهرستان نيشابور نقل مكان نمود. در سن 6 سالگي وارد دبستان اديب نيشابور گرديد و پس از طي دوره دبستان، جهت ادامه تحصيل وارد دبيرستان كمال الملك نيشابور گردید. طى دوران تحصيل همواره به عنوان شاگرد نمونه در دبيرستان هاى شهر معرفى مى‏شد و از علاقه ‏مندان به كتاب و كتابخوانى بود. اوقات بيكارى وى در مطالعه كتاب ها و آموختن زبان هاى رايج بين المللى مى‏ گذشت. در اول دبيرستان به عنوان مترجم خارجيانی که به شهر نيشابور جهت بازديد آثار آن شهر آمد و شد مي كردند معرفي و شناخته شد. در كوچه و خيابان وقت خود را بيهوده صرف نمي كرد. هميشه اوقات در خانه و حتي موقع غذا خوردن فرصت را از دست نمي داد. همين كار او اغلب در هنگام صرف غذا، باعث بگو مگو بين وي و پدر و مادر بود. علاقه زياد او به مطالعه كتاب ها و داستان هاى ادبى باعث مى‏ شد تا دوستانش همواره در نوشتن مقالات خود از وى كمك بخواهند. حجم بالاى همين مطالعات، او را در سال دوم دبيرستان از نظر رشد عقلى - فكرى به سطح بالايى رساند و باعث شد تا عملاً آشکارا با رژيم مخالفت كند. اين روند تا جايى ادامه يافت كه در سال چهارم دبيرستان بر اثر نوشتن مقاله‏ اى تحت تعقيب ساواك قرار گرفت و در تابستان سال 50 با توطئه دو تن از همكلاسي هايش گرفتار عوامل ساواك شد. در سال 51 به توصيه شهيد، كليه كتاب ها و مقالات و دست نوشته هايش كه در خانه موجود بود به محل ديگرى منتقل گرديد. وقتى كه ماموران ساواك جهت بازرسى به خانه وى آمدند چيزى به‏ دست نياوردند.

پس از اتمام دوره دبيرستان، به علت علاقه زياد به ادبيات، در رشته نويسندگى و كارگردانى سينما وارد دانشكده هنرهاى دراماتيك شد، اما بعد از چندى به علت عدم تجانس محيط با خُلق و خويَش از ادامه تحصيل منصرف شد. ناچاراً خود را به نظام وظيفه معرفي و سپس دوره آموزشي را در پادگان فرخ آباد سپري کرد و به عنوان درجه دار در رسته رزمي خدمت كرد. پس از مدتی از تهران به منطقه غرب اعزام و بقيه مدت خدمتش را در آنجا سپري نمود. بعد از به پايان رساندن دوران خدمت سربازى در اكثر آزمون هاى دانشگاهى موفق بود اما به علت وضع مالى نامساعد نمى‏ توانست به تحصيل ادامه دهد تا اينكه در سال 55 با سمت دفتر دارى در يكى از مدارس مشغول به كار شد. با پذيرفته شدن در رشته ادبيات فارسى دانشگاه فردوسى مشهد و اخذ مدرك ليسانس در سال 1359، در همان مدرسه به تدريس پرداخت. وى به طور جدى و با علاقه هرچه بيشتر دركار تدريس آن هم در منطقه‏ اى مستضعف‏ نشين با تمام توان و نيرو تلاش مى‏ كرد.

جديّت او باعث شد تا در رشته مورد علاقه‏ اش يعنى رشته زبان‏شناسى دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه فردوسى مشهد، در مقطع كارشناسى ارشد پذيرفته شود. در تابستان سال 64، پس از یک سال تحصیل در این مقطع، احساس مسؤوليت اين شهيد بزرگوار را واداشت كه براى تدريس در كلاس هاى مجتمع آموزشى رزمندگان به اهواز عازم شود. او در اين‏ باره گفت: «باشد تا من هم به سهم خودم كمكى در راه اين جنگ كرده باشم».

سرانجام پس از گذشت 26 روز از حضورش در بين رزمندگان، در راه رسیدن به محل برگزاری نماز جمعه و ادای این فريضه عبادي ـ سياسي، به همراه جمعی از همکارانش به شهادت رسيد و به ديدار معبود شتافت.